Już dawno stwierdzono, że poczucie samotności wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wcześniejszej śmierci porównywalnym do palenia 15 papierosów dziennie. Bycie samotnym wiąże się też wyższym ryzykiem zgonu, niż otyłość czy nadciśnienie tętnicze. Ostatnio naukowcy z Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk dowiedli, że taki stan może również osłabiać pewne reakcje fizjologiczne.
U osób samotnych obserwować można obniżenie tzw. zmienności rytmu serca – informuje Instytut Psychologii Polskiej Akademii Nauk. Zmienność rytmu serca to pozytywny dla naszego organizmu mechanizm, który wiąże się z regulacją organizmu w odpowiedzi na nieznane i potencjalnie zagrażające informacje pojawiające się w otoczeniu. Wskazuje się, że wyższy poziom zmienności rytmu serca pozwala naszemu organizmowi sprawniej reagować na płynące do nas negatywne sygnały dotyczące właśnie relacji społecznych czy pozycji społecznej. Obniżona zmienność rytmu serca jest czynnikiem ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego.
– Na nasze zdrowie, jak wskazują badania, przekłada się wiele różnych czynników związanych ze światem społecznym – mówi w rozmowie z Polską Agencją Prasową dr hab. Łukasz Okruszek z Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk. – Oprócz poczucia samotności to też np. tzw. gradient społeczny, czyli sama pozycja społeczna i nasza percepcja tego, gdzie znajdujemy się na tzw. drabince społecznej.
Jednocześnie wciąż niewiele wiadomo na temat wpływu poczucia samotności na regulację organizmu w odpowiedzi na bodźce społeczne. Badanie na ten temat przeprowadził zespół Pracowni Neuronauki Społecznej z Instytutu Psychologii PAN we współpracy z profesorem Julianem F. Thayerem z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine, światowej klasy ekspertem zajmującym się zależnością między funkcjonowaniem układu nerwowego a zdrowiem psychicznym i fizycznym.
– Otrzymane wyniki stanowią jeden z pierwszych dowodów na bezpośredni wpływ poczucia samotności na zdolność organizmu do regulacji w odpowiedzi na informacje społeczne. Nawet krótkotrwała, eksperymentalnie wywołana samotność może prowadzić do osłabienia adaptacyjnej reakcji fizjologicznej, która charakteryzuje zdrowe osoby – podsumowują badacze
Wyniki te mają szczególne znaczenie w czasach pandemii COVID-19, w trakcie której to właśnie młode osoby są w szczególnym stopniu narażone na doświadczenie samotności. W ramach "Projektu Samotność" w Instytucie Psychologii PAN prowadzone są dalsze badania z użyciem metod funkcjonalnego neuroobrazowania, które pozwolą odnieść powyższe zmiany do aktywności sieci tzw. „mózgu społecznego”.
Materiał powstał na podstawie artykułu zamieszczonego w serwisie naukawpolsce.pap.pl.
Chcąc wypełnić lukę w dostępie do rzetelnej edukacji w zakresie zdrowia psychicznego, w dziale PSYCHOLOGIA przekazujemy obiektywną wiedzę. Obiektywną, czyli taką, która ma potwierdzenie w badaniach naukowych. Autorami publikacji są studenci psychologii warszawskich uczelni. Rozmawiamy z czynnymi zawodowo psychologami, psychoterapeutami i psychiatrami.
Zachęcamy specjalistów do dzielenia się z nami doświadczeniami z gabinetu na łamach działu PSYCHOLOGIA. Na Wasze zgłoszenia czekamy pod adresem: jacek@obiektywna.pl. Wierzymy, że z tej samej skrzynki mailowej skorzystają również nasi Czytelnicy przesyłając propozycje tematów kolejnych artykułów.
Zastrzegamy: lektura naszych artykułów nie może zastąpić porady u specjalisty!
To może Cię zainteresować: