Czas przesilenia zimowego, odejście ciemnych mocy, nastanie światłości, spełnienie dziecięcych marzeń, rzymskie święto Słońca, narodziny Jezusa Chrystusa, największy boom handlowy w roku – dla każdego inne znaczenie, dla wierzących i tradycjonalistów, dla agnostyków i obojętnych – ale czas ten sam.

Grudzień 24 – jeden taki dzień w roku. ‘‘Wszyscy sobie ślą życzenia – Ziemia – Niebu, Niebo – Ziemi.’’ Ci co wierzą i co nie wierzą – wszyscy uważają ten czas za magiczny.

Dla mnie to przede wszystkim wspomnienia cudownego, bogatego w uczucia dzieciństwa. Pachnącej choinki - wtedy jakoś pachniały inaczej, mocniej. Zawsze był śnieg i mróz - teraz przeważnie chlapa i buro-szaro. Kiedyś tak było właśnie w sklepach – buro-szaro. Ale za to teraz mamy błyszczące bombki, uginające się półki od wyszukanych ozdób i kolędy już od początku listopada. A w telewizji Święty Mikołaj przylatuje zwabiony zapachem kawy, albo wręcza w prezencie polisę ubezpieczeniową czy parafarmaceutyki i udziela szybkiej pożyczki gotówkowej.

Tylko w polskiej tradycji bardziej świętowana jest Wigilia niż Dzień Nadejścia Zbawiciela. To zjawisko typowo polskie „wyższość Wigilii nad Świętami Bożego Narodzenia” wywodzi się z tradycji słowiańskiej, pogańskiej, starszej niż chrześcijaństwo.

Wiele zwyczajów wigilijnych jest mocno zakorzenionych w naszej tradycji i silniej działa na wyobraźnię. Najwcześniejsza wzmianka o Świętach pochodzi z rzymskiego kalendarza z 354 r. Wcześniej Boże Narodzenie obchodzono 2 stycznia, 6 stycznia (do dzisiaj w tym dniu obchodzą je chrześcijanie armeńscy), 25 lub 28 marca, 18 lub 19 kwietnia, 20 maja. Do tej pory ze względu na różne kalendarze – gregoriański i juliański prawosławni chrześcijanie obchodzą je później niż katolicy.

Data 25 grudnia to także data urodzin perskiego Boga Słońca Mitry. Cesarz Aurelian uczynił w latach 270-275 mitreizm w Rzymie oficjalną religią państwową. Po zimowym przesileniu w uroczystych obchodach narodzin Słońca brali udział również chrześcijanie, nazywający Chrystusa Słońcem Sprawiedliwości. Kościół Chrześcijański uznał więc, że 25 grudnia należy przyjąć jako dzień Bożego Narodzenia.

Obojętnie jednak co czcimy, w co wierzymy, jak i kiedy je obchodzimy, to prawie wszyscy wraz z pierwszą gwiazdką zasiadamy do uroczystej, rodzinnej kolacji.

Pachnie wtedy pierogami z kapustą, zupą grzybową, piernikiem. Tego dnia wszystko staje się wokół niezwykłe, tajemnicze, podniosłe i jakieś nieziemskie. Łamiemy się opłatkiem, składamy sobie życzenia płynące z głębi serca, chcemy być lepsi, stać nas na więcej, na gesty przebaczenia, odruchy miłości i przyjaźni. Bo to przede wszystkim w obecnym zabieganym świecie, wiecznie gdzieś się śpieszącym, Święta Rodzinne. To święta Miłości i Przyjaźni, ale też pamięci o tych, któych już nie ma z nami. Co niektórzy z nas przypominają sobie o Zwierzętach i chcieliby, aby przemówiły ludzkim głosem. Oj gdyby mogły…

Nad każdym domem unosi się niewidzialna dobra energia. Tak wiele pozytywnej energii połączonej w jedną całość ma wielką moc sprawczą. To dlatego spełniają się życzenia, marzenia, dobre wróżby pod choinką. Bo ta energia łączy nas wszystkich z Wszechświatem z Kosmosem. To uniwersalistyczne podejście do tych Świąt - to Magiczny Czas.

Dla wszystkich czytelników i ich Rodzin wraz z Redakcją Obiektywnej Gazety Internetowej składam słowami Księdza Jana Twardowskiego życzenia:

I swoimi:

- Niech światło pierwszej gwiazdki i blask migoczących bombek na choince
rozproszy ciemność Wigilijnej nocy;

- Niech magiczny czas przesilenia zimowego przywiedzie nadzieję,
nadając sens życiu w nadchodzącym roku;

- Niech melodia kolęd i dźwięk dzwoneczków
pozwoli słyszeć tylko dobre wieści;

- Niech zapach świerkowej gałązki świątecznego piernika
spowoduje, by życie miało sens i smak;

- Niech wspomnienia bajecznie kolorowej choinki
z dzieciństwa i cudownych prezentów
ubogacą teraźniejszy czas;

- Niech ciepło i blask świec na Wigilijnym stole
wzmocni wszechobecną miłość wokół nas.